Post by geetamanika on Dec 30, 2013 23:17:54 GMT 5.5
सखेति मत्वा प्रसभं यदुक्तं हे कृष्ण हे यादव हे सखेति ।
अजानता महिमानं तवेदं मया प्रमादात्प्रणयेन वापि ॥ ४१॥
Considering You merely as a friend, not knowing Your greatness, I have inadvertently addressed You as O Krishna, O Yadava, O friend; merely out of affection or carelessness. (11.41)
हे भगवन्! आपको सखा मानकर आपकी इस महिमा को न जानते हुए मेरे द्वारा प्रमाद से अथवा प्रेम से भी "हे कृष्ण! हे यादव! हे सखे!" इस प्रकार जो कुछ बलात् कहा गया है। ।।11.41।।
મિત્ર માનતાં મેં કહ્યાં હશે વચન કપરાં,
પ્રેમ તેમ અજ્ઞાનથી વચન કહ્યાં કપરાં.
કૃષ્ણ, સખા, યાદવ હશે એમ કહેલું મેં,
મહિમાને જણ્યાવિના કહ્યું ભૂલથી કે;
---------
यच्चावहासार्थमसत्कृतोऽसि विहारशय्यासनभोजनेषु ।
एकोऽथवाप्यच्युत तत्समक्षं तत्क्षामये त्वामहमप्रमेयम् ॥ ४२॥
dl.dropbox.com/u/55233059/C11/SGeeta1141-42.mp3
In whatever way I may have insulted You in jokes; while playing, reposing in bed, sitting, or at meals; when alone, or in front of others; O Krishna, I implore You for forgiveness. (11.42)
और, हे अच्युत! जो आप मेरे द्वारा हँसी के लिये बिहार, शय्या, आसन और भोजन के समय अकेले में अथवा अन्यों के समक्ष भी अपमानित किये गये हैं, उन सब के लिए अप्रमेय स्वरूप आप से मैं क्षमायाचना करता हूँ। ।।11.42।।
બીજાની સામે વળી એક હશો ત્યારે,
રમતાં, સૂતાં, બેસતાં, કે ભોજનકાળે;
વારંવાર કહ્યું હશે તેમ વળી અપમાન,
તે સૌ માફ કરો મને, માગું છું વરદાન.
---------